Plutseleg sit ein berre der, med blanke ark og fargestifta. Og det er berre å kaste seg ut i det etter år utan, i ein oase i strek og form.
Dagane går så fort. Eg har ikkje følt så mykje for å produsere ord, og da må dei få fred. Dette er inga plikt, berre lyst. I dag vil eg fortelja om helga, og kanskje nokre ting til.
Det å være i mi verkelegheit om dagen er noko krevjande. Ikkje noko som er på plass av dei tinga ein treng. Kjøkken utan vatn og mange av skåpa. Skuffene med bestikk som er stabla opp på kjøkkenbordet. Stuebordet fullt av tørrvarer. Golvbelegg som er halvveges flenga av. Papir tape utover ganggolv utan at det er muleg å få vaska. Dyr ut og inn dørene med dei spor dei lagar.
Jau, eg "kosar" meg i mi vesle verd. Så eg leiter etter der eg kan få inn energi for å få utført det eg må.
For ei stund sidan seier ei veninne "du må bli med..". Kva eg måtte bli med på var et kurs i akt og croquis. Akkurat kurs var kanskje ikkje så nødvendig. Men, tenk om dette kunne føre til både meir energi og at eg kunne ta fram dette igjen. Teikning og måling. Eg kjente i lysta og meldte meg på. I helga gjekk det av stabelen. På laurdag pakka eg i bilen papir, kol, tusjer og blyantar saman med tannbørste. Kurset gjekk over to dagar og eg hadde tilbod om ei seng og triveleg samvær.
Så satt eg der. Modellen stilte seg opp. Tre minutt først, oppvarming. Fram med papir og tegneutstyr. Så var vi i gong. Tida fantes ikkje meir. Fokuset var på form, avstand, forkortingar, tyngdepunkt, lys og skygge.
Croquis, 3 minutt, kol
Croquis, 3 minutt , kol
Akt, 20 minutt, kalligrafitusj
Det var konsentrasjon på høgt plan. Lenge sidan sist og finmotorikken var ikkje lenger der som den hadde vore. Men eg greidde å teikna, og fingrane gikk ikkje i krampe slik eg var redd for. Det vart litt vondt, men ikkje så gale som eg altså hadde vore redd for. Eg teikna meg framover i tid utan å føle den.
Akt, mellom 10 og 20 minutt, tegnetursj nr. 0,5
Akt, 20 minutt, kol
Neste dag gikk det ennå betre. Ny modell. Begge modellane var flinke med stillingane.
Croquis, 3 minutt , kol
Akt, 20 minutt, kol
Akt, 40 minutt, kol og fargeblyanter
Til slutt, den siste økta og dei siste 20 minuttane var eg brukt opp, eg evna ikkje sjå meir. Men du verden det hadde vore artig å spisse blikket og gje seg fullstendig hen.
Så var helga over. Vellukka. Teikning og sosialt samvær med trivelege folk, og ein fantastisk flink instruktør, Per Morten Karlsen. Treffe gamle kjente og bli kjent med nye gjennom Orkdal kunstforening.
Så bar det attende, over fjella i sol og glitter ein søndag i mars.