Slik starta denne dagen. Men på slutten kom sola fram.
Ein grå dag ser på meg, men den har lovnad om sol i seg. Ein måndag som leikar søndag. Det er andre dag i pinse. Eg ser i rundt meg her eg sit. Og så kjem tankar. Tankar som produserer arbeid. Og akkurat det kan nok være frykteleg greitt så lite som eg har å gjera........... . Dette var ironi, med kaos i mest alle rom og også utrommet, er aktivitet ikkje noko problem. Tanken som dukka opp i hovudet mitt no kallas "ommøblering".
Frå plassen i sofaen ser eg utover ei stove som ber sterkt preg av dei siste månadane. Kassar, plankar og papir. Eit stovebord som eg igjen skimtar botnen i. Oppå skapa står det kjøkenting. Eg kan nok finna plass for dei no, sjølv om halvparten av oppbevaringsplassen enno ikkje er ferdig.
- På kjøkenet.
Likevel......
Her eg sit å speidar ut over noko av kaoset får eg lyst til å ommøblere. Eg flyttar sofa og skåp i tankane. Bokhylla skal få stå der den står, såpass realistisk er eg. Men alt dette andre. Eg har aldri likt løysninga på to av skåpa som står med ei kiste mellom seg - om eg flyttar kråskåpet diagonalt i rommet, tenkjer eg. Får sett skuvsenga der, sofaen der slik ut på golvet. Fjernsynet må stå enten her eller der, det heng fast i "rova" si til tallerken utpå veggen. Slik ein berre må ha når ein bor ved høge fjell og djupe fjord. Men har det så mykje å seia om sofaen ikkje er i nærleiken, eg ser da ikkje så mykje på den boksen. Finare å kunne sjå ut på naturen. Slik går tankane mine, eg skulle berre skrive eit blogginnlegg der temaet ikkje var klart da eg starta. Og så vart det slik. Eit ommøblerings-tanke-blogg-innlegg.
Trur likevel eg har for lite å gjera på eg.
Kanskje eg berre skal gå i gong med bacalaoen for å sjå om eg kan skjøne at eg bør konsentrera meg om det eg bør..............tenkjer eg utan den store overtydinga.