Helga er igjen her. Eg ynskjer den velkoma. Veka har gått med sitt. Eg er ein stad utanom orda. Utan folk. Det er og godt.
Så er også denne veka gått. Eg har ei helg for meg sjølv i huset mitt. Det vil seia at heilt sant er det nok ikkje. Det er både tobeinte nedunder og opp til fleire firbeinte her eg er. Eg har berre ingen heime denne helga. Kanskje det høyrest trist ut? Men det er det ikkje. Av og til er det svært godt å ha timar i sitt eige selskap. Berre vera i sin eigne tankar. Har sikkert vorte lei om det alltid har vore slik, men det er det ikkje. Og når eg har bruka så mange år på og presse på blir det nok slik. Av og til, spesielt om morgonen, kan eg oppleve at det til og med er for mykje med dyr som masar etter mat.
Så eg treng nok stilla og roa nokså mykje. Derfor har eg ei fin helg framom meg. Slik sett. Elles må eg gå i gong med det som er desidert det mest krevjande i tilvære mitt no. Det er verken å være utbrent eller at barna har utfordringar som for eksempel sjukdom. Det siste er i ferd med å endre seg også. På onsdag var midt-i-jenta utskreve. Legane fant ikkje nokon annan årsak enn at ho har hatt skikkeleg uflaks. Desse bakteriane dei fann hadde ein uvant reaksjon, dei hadde visst ikkje sett noko slikt ettersom eg forsto. Så eg vonar det er over med dette.
Det mest kvisame no er eit stykke papirarbeid og eit krevjande krav som eg føler sterkt urettsmessig, og som eg må greie å leggje fram bevis for er det. Og slikt er ikkje så lett når ein i utgangspunktet slit med energien og rett som det er mister det konstruktive og oversikt fordi ein er så tom for krefter at hovudet ikkje verkar. Det viktigaste verktøyet for tilvære.
Men - eg er ikkje slege ut. Og det er eit framskritt. Eg taklar. For ein ting er sikkert, det er alltid løysning og den må eg berre finna.
Så derfor er det godt med helga.
Veka starta med konsert på måndagen. Gaute Ormåsen hadde konsert med songar av Alf Prøysen. Alf Prøysen som var født på same dato som eg er født. Eg har den same skeive munnen som Prøysen, sikkert fordi eg deler dato... Konserten var heilt grei, fenomenal saxofonist. Ormåsen hadde nok ikkje den stemmen som passa best til tolkninga av desse songane. Synest eg.
Himmelen den kvelden, og mange kveldar -, var og er så vakker. Ein skulle berre sett og sett og sett. Drukna seg heilt med vakre bilete av kveldshimlar. Så sjela har bada i alle desse vakre syna.
Hausen er vakker. På onsdag vakna eg til ein dag der skodda var måla over landskapet. Over graset låg hattar av fukt. Skodda laga relieff i naturen. Da eg køyrde over bruene for å hente foreldre til Trondheimstur tenkte eg at det var på sjøen ein skulle vore. Segla forbi oddar og nes på oppdaging etter objekt for å fotografere. Naturen låg så hemmelegheitsfull og lokkande.
Det var sol og skodde i Trondheim også. Vi hadde ein hyggeleg dag hos midt-i-søster mi. Eg henta midt-i-dotter mi på sjukehuset og seinare køyrde ho heim til der ho no bor. Ho ville fortsette det ho hadde starta på, og det var bra ho hadde krefter til det etter veka med antibiotika intravenøst. Vi fekk god middag hos søster. Sola skein inn vindauga. Det var søndagsstemning på ein heilt vanleg onsdag.
I utgangsdøra hang eit spindelvev og glitrar. Eg måtte foreviga det. "Vi er søstrer ja," seier ho som er søster. "I går tok eg bilete." Og ved sida av meg oppdagar eg mi midt-i står og tek bilete av det same. Vi ser det same, vi er nok i slekt.
Så var vi framme ved fredagen. Eg kom heim litt seint, men likevel hadde eg kapasitet som har vore borte eit par veker. I tankar, sjukdom, tannpine og hovudpine, i alt dette kvardagen legg fram. Eg var forresten ein ny tur til tannlegen om morgonen og vil tru hovudpina vil forsvinna no.
- Støvsugaren kom fram og eg fekk stova slik eg likar den best. Så fekk eg sett meg ned med heimlaga skinkepai. Tidleg kveld vart det og.
Og no, no skal eg fortsette slike ting eg må. Rydding, vasking og papirarbeid.
Og å tenke.
Tenke tankar både lange og ovale.
Og så ut, eg må å koma meg ut. Ut i natur. Ut i hausten.
Eg er. Eg er her med alle tankane mine.
I dag delte eg berre slik eg gjer, rydding, mat og slikt. Og gleda over helga. I dag kjem mest ikkje orda ut i fingrane mine og ned på tastaturet. Eg er så langt inne i mine eigne tankar i mi eiga ro. Det er også godt.
God helg.