Dagane kjem som perler på ei snor. Fargane er forskjelleg. Perspektivet er forskjelleg. Det er også åra.
Å sjå verda oppa frå er fasinerande. Alt blir så smått. Sjå ned på miniatyrhus, miniatyrbilar og det blir liksom også miniatyrliv. Eit luftig svev i kvardagen. Opp frå tyngdekrafta så å seie. I går tok vi oss en runde i Tyholttårnet. Vi sveva rundt sittande. Maten var under middelmåtig, men utsikta var fantastisk. Eg har ikkje vore der på eit kvart århundre. Da var eg nygift og bar på eit nytt liv. Eg var kvalm og det var haust. Tyttebærtur ga meg kvalmande følelsar på årevis etterpå. Året var1989 og ei heil reise er gått sidan da.
I går kom mørket medan vi satt der. Og lyset. Det fantastiske lyset når mørket kjem. Himlane frå alle retningane, det var fint.
I dag har eg dei to jentene mine i hus. Vi rekna etter og oppdaga forskrekka at det var fem veker sidan midt i jenta var heime. Ho har heldt hus på Dragvoll, på St. Olav og ein tur til Seljord har ho også attom seg. Det var godt å seia god natt til henne i gårkveld. "Kan du lage fotbukt", sa ho, "for det er så koseleg". Og mor laga fotbukt til ungen sin.
Eg har ein pause frå alt eg ikkje veit. Godt med pausar. Det er berre den udefinerte tann- og hovudpina som herje. Eg mister munn og mæle når den sett klørne i meg. Den er intens. Eg er redd det betyr rotfylling og at fyllingane eg fekk lagt ikkje fungerar. Men i verste fall får eg håpa det berre er ei av dei tre gamle amalgamfyllingane som vart skifta som må rotfyllast. Eg greier ikkje kjenne kvar det er vondt når de er vondt over alt. Men hittil greier eg å ri smerta av. Ein interessant observasjon.
Dei kom ikkje dei store tankane der langt opp i lufta. Eg var berre så glad for at eg hadde med meg ei ekstra jente heim. Og så sjå etter kor verda var; Munkholmen, Lade, Persaunet, Ranheim, Byåsen...og Lerkendal..., men da lo jentene godt. For det eg såg var ein fotballbane like ved, der folk sprang rundt på ein opplyst bane, sannsynleg etter ei rund kule. Og banen låg like attmed utan tribunar. Så eg skjønte rimeleg fort kor langt utpå vidda eg var, sjølv om eg var midt i byen.
No har vi drukke juice av appelsin, eple, pære, lime, ananas og ingefærrot, og så skal vi ut i sola og hausten.....i bil, for nokre mil. Ta med oss slekt, for potetball på ein torsdag.
Nyt dagen.