Og så var dagen kome til meg og mitt. Trist og godt.... Men eg nyt, likevel nyt eg med heile meg at i eit par dagar er det berre meg......og dyra. Etterpå nyt eg at vi er fleire.
Eg er svolten.
Sein middag på gong. Lettsalta torsk. Rester frå i går. Med potetstappe og eggesmør.
Eg har også kjøpt meg godteri. Det er påske. Eg har den mest ungefattige påska
sidan eg vart mor. Har køyrd yngste i møte med faren, dei dreg på hyttetur Austafjells.
Ho kjem att på laurdag. Med tog og må hentast. Eldstemann fristar ei Oslopåske
og ho midt i hadde eg ein lang skype samtale med frå Argentina. Ho hadde heimlengsel i dag.
Og her sit eg. Framom meg ligg hunden. Eg har tend talgljos. Eg har pynta til påske og synest sjølv eg har det koseleg.
Ute stormar våren fram og eg er glad eg er her eg er. Eigentleg skulle eg teke sete i eit fly i morgon. Eg skulle til Mallorca. På denne tida! Plutseleg skjønte eg det var alt for dumt. No får eg våren i Noreg. Eg får nokre dagar for meg sjølv i verda mi. Med data, talgljos og firbeinte.
Det er godt å få kvile i dette. Eg har det bra i drøymen om korleis denne verda vert. Om litt. Når eit nytt kjøken er på plass.
No er det ein stor open plass. Eg hengte opp nye gardiner og tok fram påskedukar. Kvistane eg tok inn har grøne museøyra.
Det har vore så hektisk at eg mest ikkje veit opp ned på alt. Så da får eg venta på tyngdekrafta og kose meg med påskegodt og gå i ein stor boge utanom vekta. Alt kjem attende, men no vil eg berre ta roa inn over meg. I morgon skal eg ta i mot dagen utan ei einaste plan. Berre opne døra mot verda og seia hei. Men i kveld, i kveld er eg berre her - i verda mi som er full av ro.
